Ewangelia wg św. Łukasza 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie opisaną scenę zwiastowania narodzenia Pana Jezusa. W tym obrazie szczególnie skoncentruj się na Maryi. Przyglądaj się Jej twarzy, kiedy rozmawia z aniołem Gabrielem, a także wtedy, gdy mówi Panu swoje „fiat”.

Prośba o owoc: Poproś o pragnienie służenia Panu.

1. „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą.” Spróbuj dostrzec łaski, jakimi obdarzył Cię Pan w ostatnim czasie. Możliwe, że uświadomisz sobie, że było ich bardzo wiele. Może być też tak, że trudno Ci będzie zauważyć cokolwiek, co mogłoby być Bożą łaską. Porozmawiaj z Panem o swoich spostrzeżeniach i nazwij emocje, jakie one w Tobie wywołały.

2. „[…] i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną.” Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Zdarza się, że utożsamiamy się z tym, za jakich uchodzimy wśród innych ludzi. Tymczasem tylko Bóg widzi nas w prawdzie i w pełni naszego piękna. I tylko On może wnieść życie tam, gdzie go w nas jeszcze nie ma. Być może są jakieś obszary Twojego życia, w których czujesz wyjałowienie i bezowocność. Poproś Pana o wiarę, bo On ma moc ich przemiany.

3. „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa.” Wpatruj się w Maryję wypowiadającą te słowa. Co czujesz, gdy jesteś świadkiem tak bezgranicznej zgody na działanie Pana w Jej życiu? Pan codziennie zaprasza Cię do służby, choćby w drobnej sprawie. Jaka jest Twoja odpowiedź?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.