Ewangelia wg św. Łukasza 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?». Anioł jej odpowiedział: «Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna, i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie Maryję zajętą krzątaniną codziennego dnia, kiedy przychodzi do Niej Boży Posłaniec. Jak wyobrażasz sobie to spotkanie?

Prośba o owoc: Poproś o łaskę szukania i spotykania Pana w swojej codzienności.

1. Codzienność. Bóg posyła anioła Gabriela do miasta, w którym toczy się codzienne życie Maryi. Możemy zatem powiedzieć, że Bóg posyła swojego Posłańca do zwykłej, tak zwanej szarej rzeczywistości nastoletniej dziewczyny z Nazaretu. To nie była Jerozolima ani jakiś szczególny dzień. Po prostu dzień jak co dzień. Jednak to w tym zupełnie zwyczajnym czasie nastąpił moment tak wielkiego i ważnego dla świata spotkania człowieka z Bogiem. Jak patrzysz na swoją codzienność? Czy są w Tobie wiara i nadzieja, że zwyczajność dnia powszedniego może być miejscem, w którym spotkasz Pana?

2. Otwartość. Może zastanawiać, nawet zadziwiać, jak to się stało, że Maryja usłyszała głos Gabriela. Jego wiadomość była tak niezwykła, niespotykana w dziejach, a jednak Maryja usłyszała ją i weszła w dialog z aniołem. Jakże otwarte na Boży głos musi być serce człowieka, który słyszy i idzie za takim Bożym zaproszeniem. Jak dbasz o to, aby pozostawać w łączności ze swoim sercem, a przez to również z poruszeniami, przez które komunikuje się z Tobą Bóg? Co teraz słyszysz w swoim sercu?

3. Współpraca. Gotowość do spotykania Pana w codzienności oraz dbałość o serce słuchające Jego głosu mogą zaowocować zaproszeniem do współpracy z Bogiem. Maryja, odpowiadając na Boże pragnienie, aby wziąć udział w dziele zbawienia, stała się Bożą Rodzicielką. Wsłuchując się w swoje serce, spróbuj porozmawiać z Bogiem o tym, do czego Cię dziś zaprasza. Jakie są Jego pragnienia wobec Twojego życia?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas Twojej medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.