J 3, 16-18

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

Modlitwa przygotowawcza: Stając w obecności Bożej, uczynię znak krzyża. Poproszę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobrażę sobie Jezusa mówiącego o planach Ojca.

Prośba o owoc: Poproszę w tej medytacji o głębsze przyjęcie łaski wiary i daru zbawienia.

1. Bóg nigdy nie zostawił ani świata, ani żadnego człowieka samemu sobie. Widzi całe zło, dziejące się w naszym życiu, wszystkie doznane nieszczęścia i krzywdy, które nas spotykają i które my, mniej lub bardziej świadomie, wyrządzamy innym. Bóg zawsze widzi wszystkie nasze uwikłania, uzależnienia, poplątane lub pozrywane relacje, ale i braki, tęsknoty, pragnienia… I nigdy nie pozostaje obojętny. Czy w to wierzę?

2. Bóg wie, że sami sobie nie poradzimy. Bez Jego łaski nie umiemy nawet odróżnić dobra od zła. Dlatego Jezus przychodzi na świat. Mówi nam o zamiarach Boga Ojca względem nas, o Jego miłości do nas. On jest ratunkiem, którego Bóg nam udziela, byśmy mogli wybrać w życiu właściwą drogę. Jest to droga wiary w Jego Syna, Słowo Boga, i w Zbawienie, które nam przyniósł. Zapewne mówię o sobie, że jestem człowiekiem wierzącym. Co to jednak dla mnie oznacza?

3. Jezus wskazuje nam podstawowy cel naszego życia – nasze zbawienie. W codzienności często myślimy i mówimy o różnych naszych celach, dążymy do nich, staramy się realizować nasze zamierzenia. Na ile one współgrają z tym głównym celem, o którym mówi Jezus, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Jak głoszona przez Jezusa Dobra Nowina wpływa na moją codzienność i moje wybory?

Rozmowa końcowa: Zakończę rozważanie osobistą rozmową z Panem o tej medytacji i odmówię „Ojcze nasz”.