Ewangelia wg św. Mateusza 11, 25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Zobacz siebie wśród ludzi siedzących wokół Jezusa i z uwagą słuchających Jego słów.

Prośba o owoc: Poproś o umiejętność dobrej modlitwy.

1. Uwielbiam i dziękuję. „Wysławiam Cię, Ojcze […]” Kiedy na kartach Ewangelii czytamy o modlitwie Jezusa, widzimy, że przeważnie zaczyna się ona uwielbieniem Boga Ojca: „Święć się imię Twoje” (por. Mt 6, 9), „Ojcze, wsław Twoje imię” (J 12, 28) albo dziękczynieniem: „Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś” (J 11, 41). Dziękczynienie jest również pierwszym punktem ignacjańskiego rachunku sumienia, który św. Ignacy zaleca jako codzienną modlitwę. Jak w Twojej modlitwie rozkładają się: dziękczynienie, przepraszanie i prośba?

2. Jestem. „[…] zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.” Słowo przetłumaczone jako „prostaczkom” w oryginale oznacza niemowlę, malutkie dziecko. Dla relacji z Bogiem nie ma bowiem znaczenia, czy człowiek jest wykształcony, inteligentny, czy prosty i naiwny. Liczy się dziecięce „patrzenie sercem”, a w modlitwie ważniejsze od monologu i potoku słów jest trwanie przed Bogiem w ciszy i prostocie. Jak wygląda Twoja modlitwa?

3. Proszę. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.” Gdzież, jak nie u Boga, masz szukać ratunku, pomocy, pociechy w trudnościach, problemach i nieszczęściach? On obiecuje pokrzepienie. Nie znaczy to, że usunie z Twojego życia kłopoty, cierpienie czy chorobę. Ale patrząc na Niego, mając bliską relację z Jezusem, zupełnie inaczej na nie spojrzysz. Mów Mu więc szczerze o swoich bolączkach, ale zostaw Mu sposób, w jaki Cię „pokrzepi”. Robiąc wszystko, co możesz, zaufaj, że On zajmie się resztą. Nie mów Mu, jak ma to zrobić. Ile jest w Tobie ufności i zawierzenia Bogu? Jak przejawia się to w Twojej modlitwie?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas Twojej medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.