Ewangelia wg św. Marka 7, 31-37

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie, że razem z grupą innych osób przebywasz z Jezusem. W pewnym momencie Nauczyciel zabiera Cię na bok. Odbywacie spotkanie na osobności.

Prośba o owoc: Poproś o łaskę osobistego i przemieniającego spotkania z Bogiem.

1. Spotkanie. We fragmencie Ewangelii padają nazwy konkretnych miejsc, które można odnaleźć na mapie: Tyr, Sydon, Dekapol, Jezioro Galilejskie. Wszystkie te punkty są od siebie oddalone o tyle, że piesza wędrówka między nimi stanowi wyzwanie, jest to coś znacznie więcej niż popołudniowy spacer po parku. Jezus wędruje, naucza, uzdrawia. Podejmuje wysiłek, aby dotrzeć do człowieka. Dzięki temu może wydarzyć się spotkanie. Jakie myśli i uczucia budzą się w Tobie, gdy myślisz, że również dziś, nawet teraz, Bóg również angażuje się w to, aby się z Tobą spotkać? Jak chcesz odpowiedzieć na Jego wyjście ku Tobie?

2. Pragnienie. W Ewangelii znajdujemy przykłady wielu spotkań Jezusa z bardzo różnymi osobami. Spotkania te odbywają się w różnorodnych okolicznościach, są też przez Jezusa w niejednakowy sposób przeprowadzane. Jezus nie przykłada jednolitego schematu do wszystkich sytuacji i biorących w nich udział osób. Kreuje rzeczywistość w zależności od potrzeb. Jakiego spotkania z Panem Ty pragniesz? Możesz Mu teraz opowiedzieć o tym, za czym tęsknisz i czego wyczekujesz.

3. Otwarcie. Różne są dolegliwości serca, duszy, ciała, z którymi się zmagamy. Różne przestrzenie są w nas zamknięte, chore, czujemy, że nie domagają. Z jakim zamknięciem, bólem lub rozterką stajesz dziś przed Panem? Do jakiej przestrzeni w sobie samym lub w życiu chcesz, aby Jezus skierował słowo „Effatha”?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas Twojej medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.