Ewangelia wg św. Łukasza 21, 29-33

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Zatrzymaj się przy obrazie wspomnianym przez Jezusa: kwitnące, wiosenne drzewa wskazujące na zbliżające się lato.

Prośba o owoc: Poproś o łaskę cierpliwości w oczekiwaniu na przyjście Jezusa.

1. „[…] sami poznajecie, że już blisko jest lato.” Obraz przywołany przez Jezusa przypomina o znakach, po których zwykliśmy obserwować zmiany w otaczającym świecie. Robimy to często odruchowo i bez zastanowienia przewidujemy, co może się wydarzyć w przyszłości. Jakie zmiany mogą pojawić się w Twojej sytuacji, w Twoim życiu? Czy wymaga to jakichś przygotowań się z Twojej strony?

2. „[…] wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże.” Powyższy tekst Ewangelii jest fragmentem dłuższej mowy Jezusa o bliskim zburzeniu Jerozolimy i Jego ponownym przyjściu. Jezus zapowiada różne kataklizmy na ziemi, a jednocześnie nawołuje do odważnego oczekiwania na ten czas, bo – jak mówi – „zbliża się wasze odkupienie”. Co pojawia się w Twoim sercu, gdy słyszysz o spotkaniu z Jezusem? Czekasz na Niego z nadzieją czy lękiem, a może rzadko o tym myślisz? Powiedz Mu teraz o tym szczerze, tak jak czujesz.

3. „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą […]” Ten świat przeminie i dlatego według Jezusa nie świata mamy się trzymać, ale Jego słów, obietnicy odkupienia. Za kilka dni zaczyna się adwent, czas przygotowań do świętowania narodzin Jezusa. Można ten okres wykorzystać na duchowe ćwiczenia w praktykowaniu właśnie postawy oczekiwania, która jest ważna nie tylko w tym danym okresie roku liturgicznego. Czy codziennie przypominasz sobie o możliwości przyjścia Jezusa w każdej chwili? Czy masz w sobie gotowość na to spotkanie? Co mogłoby Ci w pomóc w przygotowaniu się na nie?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.