Ewangelia wg św. Łukasza 10, 1-9

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie scenę rozsyłania uczniów przez Jezusa, przyjrzyj się ich zachowaniu. Zobacz również siebie przed Jezusem – On dla Ciebie też ma zadanie.

Prośba o owoc: Poproś o łaskę otwartości serca na zaproszenia przez Boga do współpracy.

1. „Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch.” Poszerza się grono uczniów Jezusa, choć ciągle „robotników mało”. Stwierdzenie Jezusa nadal jest aktualne. Świat nieustannie potrzebuje Bożych posłańców do głoszenia Dobrej Nowiny, czyli do przygotowywania ludzi na spotkanie z Bogiem. Będąc uczniem Jezusa, co czujesz, gdy słyszysz takie wezwanie? Jaka by była Twoja odpowiedź na Jego słowa: „Posyłam cię…”? Czy byłaby ona od czegoś uzależniona?

2. „[…] najpierw mówcie: Pokój temu domowi!” Tam, dokąd zgodzisz się pójść, masz przekazywać przede wszystkim pokój, nie zważając na ryzyko odrzucenia czy wyśmiania. Pójść bez żadnych zabezpieczeń, z ufnością, że Bóg zatroszczy się o konieczne potrzeby. Zaufanie Bogu oznacza też, że to On wybiera drogę. Może to być drugi koniec świata, ale najczęściej masz pole do działania tam, gdzie już jesteś: w domu, najbliższym środowisku. Dostrzegasz taką możliwość?

3. Pokój, który Jezus poleca Ci nieść do innych ludzi, nie może być tylko w hasłach na transparencie, w pięknych słowach czy nawet w najbardziej szlachetnych czynach. Żeby być wiarygodnym posłańcem, ten pokój musisz mieć najpierw w swoim sercu. Czy masz go tam chociaż trochę? Jeżeli jest w Tobie dużo rozgardiaszu, wątpliwości, to rozejrzyj się wokół siebie: kto mógłby być posłany do Ciebie przez Jezusa z Jego pokojem?

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.