Ewangelia wg św. Jana 20, 2-8

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Zobacz w wyobraźni siebie obok uczniów przy pustym grobie Jezusa. Jakie uczucia, myśli mogą się rysować na ich twarzach?

Prośba o owoc: Poproś o łaskę większej wiary.

1. Dużo ruchu jest w dzisiejszym fragmencie Ewangelii – Maria Magdalena biegnie do uczniów, Piotr z Janem biegną do grobu, szok, niepewność. Sporo zamieszania było w pierwszy poranek po Zmartwychwstaniu Jezusa. Całe Jego ziemskie życie, od Betlejem przez Krzyż do pustego grobu, naznaczone było burzeniem schematów, nawoływaniem do nowego myślenia, nadziei, a jednocześnie budziło sprzeciw, wrogość – i tak to trwa do dziś. Przypomnij sobie swoją reakcję, gdy odkryłeś sens Zmartwychwstania.

2. „Ujrzał i uwierzył.” Po wielkanocnym poranku uczniowie jeszcze wielokrotnie spotykali się z Jezusem, dotykali Go, spożywali wspólny posiłek. To cementowało ich wiarę w Jego zmartwychwstanie. Mogłoby się wydawać, że im było łatwiej uporać się z tym wydarzeniem. A jednak… Gdy zdarzy Ci się w życiu poczuć pustkę i bezsilność po własnym wielkim piątku, przypomnij sobie pusty grób Jezusa i uwierz. Uwierz, może kolejny raz na nowo, że Jezus jest blisko Ciebie. Że wszystko zależy od tego, jak Ty jesteś blisko Jezusa. Módl się wówczas o wiarę, chociażby taką jak „ziarnko gorczycy”.

3. Powróć jeszcze raz do obrazu z tej medytacji. Stój przez chwilę przed pustym grobem. Zobacz, jaka jest Twoja wiara w to, że Jezus żyje. Powiedz Mu szczerze, co czujesz, jakie są Twoje myśli na temat tego, co Cię może czekać w najbliższym czasie. Nie zatrzymuj się nad refleksją, że może ta wiara jest niewielka. Poproś teraz Boga szczególnie o odwagę do takiego działania, jakbyś wierzył na 100%.

Rozmowa końcowa: Zbierz wszystkie myśli, poruszenia, które miały miejsce podczas medytacji i podziękuj Bogu za wszystko, czego doświadczyłeś. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.