Ps 33, 4-9. 12-15

Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło [oparte] na wierności.
On miłuje prawo i sprawiedliwość:
ziemia jest pełna łaskawości Pańskiej.
Przez słowo Pana powstały niebiosa
i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego.
On gromadzi wody morskie jak w worze:
oceany umieszcza w zbiornikach.
Niech cała ziemia boi się Pana
i niech się Go lękają wszyscy mieszkańcy świata!
Bo On przemówił, a wszystko powstało;
On rozkazał, i zaczęło istnieć.
(…)
Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan –
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan patrzy z nieba,
widzi wszystkich synów ludzkich.
Spogląda z miejsca, gdzie przebywa,
na wszystkich mieszkańców ziemi:
On, który ukształtował każdemu z nich serce,
On, który zważa na wszystkie ich czyny.

Modlitwa przygotowawcza: Stając w obecności Bożej, uczynię znak krzyża. Poproszę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobrażę sobie, że spoglądam na bezkres oceanu lub rozgwieżdżone niebo.

Prośba o owoc: Poproszę w tej medytacji o dostrzeganie stwórczej mocy i miłości Boga.

1. Bóg stworzył pełen tajemnic wszechświat. Podziwiając porządek i ogrom stworzonego świata, możemy mieć jakieś wyobrażenie o potędze i mądrości nieskończonego Boga. To wszystko, co odkrywamy i poznajemy, powstało na Jego słowo. On stworzył wszystkich ludzi, a każdy jest inny. Stworzył także mnie. Swoją mocą podtrzymuje wszystko w istnieniu. Co postrzegam jako Boże dzieło: czy tylko przyrodę, czy także ludzi, siebie samego?

2. Bóg jest wszechmocny, ale jednocześnie ukryty. Realizuje swoje zamysły przez ludzi. Każdemu z nas powierza odpowiedzialność za małą cząstkę tego świata. On również angażuje się w losy każdego narodu i każdego człowieka. Czy mam przekonanie, że Bóg trzyma – również obecnie – cały świat w swoich rękach?

3. Bóg wie i widzi wszystko. Czuwa nad nami, nie jak kontroler, ale jak czuły, kochający Ojciec. On ukształtował serce każdego z nas i połączył ze sobą więzią miłości. Pragnie być dla mnie Kimś najbliższym, pragnie mojego szczęścia. Czy uświadamiam sobie Jego nieustanną, jakże czułą opiekę?

Rozmowa końcowa: Zakończę rozważanie osobistą rozmową z Panem o tej medytacji i odmówię „Ojcze nasz”.