J 16, 5-13

Teraz zaś idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: «Dokąd idziesz?». Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.

Modlitwa przygotowawcza: Stając w obecności Bożej, uczynię znak krzyża. Poproszę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobrażę sobie rozstanie Jezusa z uczniami.

Prośba o owoc: Poproszę w tej medytacji o otwarcie na moc Ducha Świętego.

1. Bardzo trudno rozstawać się z kimś bliskim, pozostaje smutek i tęsknota. Dlatego Jezus chce przygotować uczniów na swoje odejście. W serdecznej rozmowie wyjaśnia im konieczność rozstania. Zapewnia o swojej obecności, ale to będzie inna obecność. Gdy odejdzie, udzieli im swojego Ducha, Ducha Pocieszyciela. To Duch Święty uczyni ze słabych i wątpiących uczniów odważnych świadków, będą działać w imieniu Jezusa, a nie własnym.

2. Czy otwieram się na Ducha Świętego i czy pozwalam Mu działać we mnie i przeze mnie?

3. Jezus wyjaśnia uczniom, jaka jest rola Ducha Świętego. On strzeże prawdy i pomaga odróżniać ją od fałszu. Przekonuje świat o grzechu, czyli o konieczności zbawienia. Podtrzymuje żywą pamięć o wszystkich dziełach dokonanych przez Boga. Współtworzy Kościół jako wspólnotę ludzi wierzących, jest źródłem jego odnowy i świętości. W czym szczególnie dostrzegam działanie Ducha Świętego?

4. Duch Święty jest niezawodnym Przewodnikiem, Nauczycielem i Przyjacielem. On prowadzi nas do pełnej prawdy, stopniowo nam ją odsłania i daje coraz głębsze wewnętrzne jej poznanie. On wie, ile jesteśmy w stanie przyjąć. Dlatego obdarowuje nas według swojej hojności, ale i według naszych możliwości. Możemy być świadkami Chrystusa o tyle, o ile otwieramy się na Jego Ducha i współpracujemy z Nim.

5. Jak ja podążam drogą prawdy? Jak odpowiadam na Boże natchnienia?

6. Poproszę Ducha Świętego o Jego moc i wszystkie Jego dary.

Rozmowa końcowa: Zakończę rozważanie osobistą rozmową z Panem o tej medytacji i odmówię Ojcze nasz.