Dynamika poszukiwań: J 1, 35-42

Nazajutrz Jan znowu stał w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?». Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?». Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego, rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. On jest teraz obecny przy Tobie. Rozważaj, jak patrzy na Ciebie. Po uczynieniu znaku krzyża poproś Go o łaskę skupienia na modlitwie, aby to Duch Święty ją prowadził i usuwał wszystkie przeszkody oraz oczyszczał Twoje intencje, czyny i wszelkie działania, kierując je ku większej chwale Boga.

Obraz: Wchodząc w modlitwę, przypomnij sobie tekst, który będziesz rozważać – możesz go jeszcze raz przeczytać, a następnie zaangażuj swoją wyobraźnię. Wyobraź sobie, że wraz z uczniami pozostawiasz Jana i podążasz za Jezusem. Zobacz, jak Rabbi odwraca się i zadaje pytanie: czego szukacie? Możesz spojrzeć Mu w oczy, usłyszeć głos…

Prośba o owoc: W dzisiejszej modlitwie poproś Boga o serce otwarte na Bożą obecność.

1. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Uczniowie, których spotykamy w tej scenie, mają już swojego nauczyciela – jest nim Jan Chrzciciel. Jan był prorokiem, kimś niezwykłym, inspirował i jednocześnie napawał strachem nawet Heroda. Jednak uczniowie nie zatrzymali się przy jego boku, nadal odczuwali potrzebę poszukiwania „czegoś więcej”, ich serca pociągała nadzieja, że spotkają Mesjasza. Jak Ty w swoim życiu doświadczasz takich momentów pociągania ku czemuś większemu, głębszemu, czemuś bardziej? Do czego dotychczas przez takie poruszenia zapraszał Cię Pan?

2. Nauczycielu – gdzie mieszkasz? Trudno zaufać komuś, podążyć za kimś, kogo się nie zna. Pytanie „gdzie mieszkasz” nie tyle odnosi się do miejsca zamieszkania, ile do możliwości głębszego poznania osoby, do której jest skierowane. Uczniowie zadali je na początku swojej drogi z Jezusem. Ty być może wędrujesz z Nim po drogach swojego życia od dawna. Niezależnie od tego, na jakim etapie jesteś, zawsze możesz zapytać Jezusa o to „gdzie mieszka”, to znaczy: jaki jest, jak lepiej możesz Go poznać. Możesz poprosić o łaskę głębszego poznania Jego miłości i Jego pragnień.

3. Chodźcie, a zobaczycie. To był początek wielkiej przygody, która odmieniła życie uczniów i w sposób trudny do pojęcia zmieniła losy świata. Zaczęło się zwyczajnie, od przyjęcia zaproszenia – uczniowie poszli i zobaczyli. Widzieli cuda, dyskusję z uczonymi Izraela, mękę, śmierć i zmartwychwstanie… Wsłuchaj się teraz w głos Jezusa, który do Ciebie mówi: chodź, a zobaczysz. Możesz Mu opowiedzieć o swoich nadziejach, ale też obawach i niepokojach, które sprawiają, że trudno Ci ruszyć z miejsca. Co ma Ci do powiedzenia Jezus?

Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Bogiem o tym wszystkim, co zrodziło się w Twoim sercu pod wpływem dzisiejszej modlitwy. Wypowiedz przed Nim swoje uczucia – lęku, niepewności, ale może i nadziei na prawdziwe spotkanie. Bądź szczery przed Panem. Możesz Mu podziękować za to, co odkryłeś lub poprosić Go o coś, czego bardzo potrzebujesz. Porozmawiaj z Nim przez chwilę serdecznie – jak przyjaciel z przyjacielem. Na zakończenie pomódl się słowami modlitwy Ojcze nasz.