Ap 3, 20

Oto stoję u drzwi i kołaczę:
jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy,
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał,
a on ze Mną.

Modlitwa przygotowawcza: Stając w obecności Bożej, uczynię znak krzyża. Poproszę, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobrażę sobie kogoś, kto puka do drzwi mojego domu i czeka, aż mu otworzę.

Prośba o owoc: Poproszę w tej medytacji o hojność serca w zaangażowaniu się w rekolekcje.

1. To Bóg jest tym, kto puka do drzwi mojego domu, mojego serca i czeka. Czeka, aż Go zaproszę i pozwolę Mu wejść. Do mnie należy decyzja. Bóg nie dobija się, nie wdziera się. On puka i czeka. Wysyła sygnały, że zależy Mu na mnie i pragnie się ze mną spotkać. Potężny i wszechmocny Bóg jest taki delikatny. On szanuje moją wolność i nie narzuca swej woli. Czy moje serce tęskni do spotkania z Bogiem, który jest blisko mnie?

2. Bóg chce spotkać się ze mną jak przyjaciel, jak ktoś mi bardzo bliski. Podczas rekolekcji mogę przyjść do Niego z całym bagażem swojego życia. On czeka na mnie. Zna mnie i rozumie jak nikt inny. Wie, jak bardzo potrzebuję osobistego spotkania z Nim. To właśnie przebywanie w Jego bliskości, słuchanie Jego słowa sprawi, że moje serce będzie się zmieniać. Czy tego pragnę?

3. W spotkaniu z Bogiem uczę się słuchać i patrzeć tak jak On. Bóg chce mnie umacniać, pocieszać, wprowadzać na Jego drogę. Czy chcę otworzyć Mu drzwi?

Rozmowa końcowa: Zakończę rozważanie osobistą rozmową z Panem o tej medytacji i odmówię Ojcze nasz.