Wierzę w Kościół, którego twórcą jest najświętszy Bóg: J 4, 23-26

Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie». Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko». Powiedział do niej Jezus: «Jestem nim Ja, który z tobą mówię».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Wyobraź sobie pustynię w samo południe. Poczuj nieznośny upał i spiekotę. Wszyscy odpoczywają gdzieś w cieniu, aby ukryć się przed oślepiającym słońcem i przetrwać najgorętsze godziny dnia. W tych warunkach dochodzi do spotkania Jezusa z Samarytanką. Nikogo prócz nich nie ma przy studni.

Prośba o owoc: Poproś o wiarę w to, że jesteś prawdziwym czcicielem Boga i w to, że prawdziwą przestrzenią do oddawania Mu czci jest Kościół zapowiedziany przez Jezusa w tej scenie.

1. „[…] prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu […]” Święty Ignacy przypomina, że człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Jak często zastanawiasz się nad celem własnego życia? Czym się kierujesz, podejmując decyzje w małych i większych sprawach? Jak szukasz woli Bożej w codzienności?

2. „Bóg jest Duchem […]” Tym samym, który niegdyś unosił się nad wodami, który jednym skinieniem stworzył cały Wszechświat. Jest Duchem wspólnoty, najpierw Abrahama i jego plemienia, potem Narodu Wybranego, w końcu Kościoła, do którego i Ty należysz. Jak odbierasz prawdę, że ten sam Bóg stworzył świat i Kościół, w którym oddajesz Mu cześć?

3. „A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko.” Jezus objawia grzesznej kobiecie prawdę i zapowiada, że powstanie wspólnota Kościoła, w której będzie miejsce również dla niej. Kobieta czuje się zaproszona, mimo swojej trudnej historii życia. Daje wiarę słowom Jezusa. Przepełnia ją radość, że może znaleźć się we wspólnocie, która jej nie ocenia i nie odtrąca. Czy zaproszenie Samarytanki uzmysławia Ci prawdę, że Bóg pragnie przygarnąć do wspólnoty Kościoła wszystkich ludzi?

Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Jezusem o Kościele ludzi grzesznych, w którym jesteś i Ty. Podziękuj Bogu za możliwość oddawania Mu czci właśnie w takiej niedoskonałej wspólnocie, jaką jest Kościół. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.