Wierzę w Kościół, który ma jednego Pana: J 20, 24-29

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!». Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!». Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!». Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

Modlitwa przygotowawcza: Na początku uświadom sobie, że stajesz przed Bogiem i chcesz z Nim rozmawiać. Uczyń znak krzyża i poproś Go, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Obraz: Spróbuj wejść w sytuację Tomasza, w jego niepewność, zagubienie i poszukiwanie. Możesz wejść z nim do tego domu albo czekać z apostołami wewnątrz. Znajdź swoje miejsce w tej scenie i obierz perspektywę, z jakiej przyjrzysz się osobom.

Prośba o owoc: Poproś o łaskę wewnętrznego poznania Jezusa jako swojego Pana.

1. „[…] nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus.” Dla chrześcijanina doświadczenie żywego Jezusa jest kluczowe. Chrześcijanin to osoba, która jest w relacji z Jezusem, której Panem jest Jezus, która szuka spotkania z Nim. Jezus przychodzi do wspólnoty, którą wcześniej stworzył. Tam daje się poznać. Zastanów się, gdzie szukasz Jezusa.

2. „[…] nie bądź niedowiarkiem […]” Jezus sam odpowiada na pragnienie i wątpliwości Tomasza. Daje mu się poznać i doświadczyć. Tym razem Tomasz jest we wspólnocie i mimo swoich wątpliwości, nie szuka już Jezusa poza nią. Przypomnij sobie ludzi i sytuacje, które pozwoliły Ci poznać Jezusa i wejść w relację z Nim.

3. „Pan mój i Bóg mój!” Być może Tomasz bał się pójść za zwodzicielem, przed którym wcześniej ostrzegał Jezus. Chciał mieć pewność, że to jest Ten, któremu uwierzył i zaufał. Ten, którego wszyscy, stanowiąc wspólnotę pierwszych chrześcijan rozpoznali jako Mesjasza. Co w Twoim życiu świadczy o tym, że Jezus jest Twoim Panem?

Rozmowa końcowa: Porozmawiaj z Jezusem, jak przyjaciel z przyjacielem, o tym, co dotknęło Cię na tej modlitwie. Możesz dziękować, prosić, przepraszać, mówić o tym, co było trudne i o tym, co Cię ucieszyło. Zakończ modlitwą Ojcze nasz.